کد خبر: ۳۲۲۲۱۴
تاریخ انتشار : ۲۱ آبان ۱۴۰۴ - ۲۱:۱۰
منابع رسمی اعلام کردند

وضعیت فاجعه‌بار زنان در سودان / 85 درصد جانیان خارجی هستند!

سرویس خارجی-
سازمان زنان سازمان ملل اعلام کرد، زنان فراری از شهر الفاشر سودان گزارش داده‌اند که پس از تصرف این شهر توسط نیروهای واکنش سریع شاهد قتل، تجاوز سیستماتیک و ناپدیدشدن فرزندان‌شان بوده‌اند. همچنین این سازمان از شرایط فاجعه‌بار زنان در سودان خبر داد. همزمان، فرماندار دارفور اعلام کرد که ۸۵درصد از نیروهای واکنش سریع، خارجی هستند.
در دل قاره آفریقا، جایی که بادهای خشک صحرا با فریادهای دردِ مردمِ بی‌صدا درهم می‌آمیزد، سودان به صحنه‌ای از فجایع انسانی تبدیل شده که وجدان جهانی را به درد می‌آورد. براساس گزارش‌های 
رسمی سازمان ملل متحد، مقامات محلی و...، بحران جاری در این کشور نه‌تنها مرزهای جغرافیایی را درنوردیده، بلکه ابعاد پیچیده‌ای
 از خشونت سازمان‌یافته، دخالت خارجی و رنج بی‌پایان غیرنظامیان 
را آشکار ساخته است. این وضعیت، که ریشه در درگیری‌های داخلی دارد، با ورود عناصر بیگانه تشدید شده و به یک تراژدی فراملی بدل گشته که نیازمند توجه فوری جامعه بین‌المللی است.
زنان و کودکان مظلوم
فاجعه در سودان همچنان ادامه دارد. سازمان زنان سازمان ملل، سه‌شنبه، اعلام کرد که زنان فراری از شهر الفاشر در سودان گزارش داده‌اند که پس از تصرف این شهر توسط نیروهای واکنش سریع شاهد قتل، تجاوز سیستماتیک و ناپدیدشدن فرزندان‌شان بوده‌اند. به گزارش «ایسنا»، شاهدان گفته‌اند که غیرنظامیان در پی سقوط الفاشر به دست نیروهای واکنش سریع، در خیابان‌ها هدف تیراندازی و حملات پهپادی قرار گرفته‌اند. مدیر منطقه‌ای سازمان زنان سازمان ملل برای شرق و جنوب آفریقا در این‌باره گفت: «زنان فراری از الفاشر شاهد قتل‌ها، تجاوزها و ناپدیدشدن فرزندان خود بوده‌اند، فجایعی که هیچ انسانی نباید تجربه کند.» این مقام افزود که خشونت جنسی به‌طور گسترده و سیستماتیک در حال وقوع است. وی گفت: «شواهد فزاینده‌ای وجود دارد که نشان می‌دهد تجاوز به‌عنوان سلاح جنگ مورد استفاده قرار می‌گیرد.» حدود ۱۱میلیون زن و دختر در دارفور، که با قحطی شدید روبه‌روست، دچار ناامنی غذایی حاد هستند. سازمان زنان سازمان ملل هشدار داده که آنها هنگام جست‌وجوی غذا نیز با خطر تجاوز و خشونت جنسی روبه‌رو می‌شوند. براساس آمار سازمان ملل، از ۲۶ اکتبر (4 آبان) تاکنون حدود ۸۲هزار نفر از الفاشر و مناطق اطراف آن گریخته‌اند، در حالی که حدود ۲۰۰هزار نفر همچنان در داخل شهر گرفتارند، شهری که تا پیش از سقوط، ۱۸ ماه در محاصره بود. «آنا موتافاتی»، مدیر منطقه‌ای این هیئت در شرق و جنوب آفریقا، در یک نشست خبری در ژنو اعلام کرد: «هر روزی که جامعه جهانی در اقدام تأخیر می‌کند، زنی زیر آتش بمباران زایمان می‌کند، یا کودکی از گرسنگی می‌میرد، یا زنی بدون دسترسی به عدالت ناپدید می‌شود.»
مزدوران غیرسودانیِ جنگ داخلی سودان!
«آرکو مناوی»، فرماندار دارفور، اعلام کرد: «آن‌چه به عنوان نیروهای واکنش سریع شناخته می‌شود، با بیش از ۸۵درصد عناصر خارجی در داخل سودان می‌جنگند. بیشتر این نیروها از کشورهای همسایه آورده شده‌اند.» آن‌طور که «المیادین» آورده، مناوی در توئیتی در شبکه «ایکس» اظهار کرد که «این واقعیت ممکن است برای بسیاری شناخته شده نباشد»، اما همان‌طور که او توصیف کرد، «هسته اصلی بحران امنیتی فعلی» را نشان می‌دهد و اتکای شبه‌نظامیان به جنگجویان خارجی، ماهیت غیرمیهن‌پرستانه آن و خطری را که برای آینده و وحدت کشور ایجاد می‌کنند، آشکار می‌کند.  اظهارات فرماندار دارفور در شرایطی منتشر می‌شود که گزارش‌های فزاینده‌ای در مورد مشارکت مزدوران از چاد، نیجر و جمهوری آفریقای مرکزی در صفوف نیروهای واکنش سریع منتشر می‌شود. این موضوع همچنین توسط گزارش‌های قبلی سازمان ملل که جزئیات هجوم مداوم واکنش سریع در مرزهای غربی سودان، با حمایت بازیگران منطقه‌ای را شرح می‌دهند، تأیید شده است. البته، افزون بر همه اینها، ما می‌دانیم که شبه‌نظامیان کلمبیایی هم در این جنایت نقش دارند؛ این مزدوران، که برای پول وارد این جنگ شده‌اند، در طرف نیروهای واکنش سریع مشغول ویران‌کردن سودان هستند. همچنین روشن است که حامی این گروهِ چندملیتی نیز امارات است که در کمک به این وحشی‌ها هیچ کوتاهی نمی‌کند! 
سودان قربانی جدید پروژه «اسرائیل بزرگ»
اما مطلب دیگر از سودان آن‌که گزارش «العهد» لبنان که به تازگی منتشر شده با مقایسه خشونت‌های نیروهای واکنش سریع در دارفور با رفتار ارتش رژیم آپارتاید اسرائیل در غزه، نتیجه می‌گیرد که تحولات سودان بخشی از طرحی وسیع‌تر موسوم به «پروژه اسرائیل بزرگ» است. به باور نویسنده، پیوند میان فرماندهان شبه‌نظامی سودان و بازیگران منطقه‌ای چون حفتر و امارات، دیدارها و تماس‌های آنان با مقام‌های صهیونیستی، و حمایت غیرمستقیم آمریکا، همگی در راستای تضعیف حاکمیت مرکزی سودان و تجزیه آن عمل می‌کند.